W artykule:
Do złamania ręki zwykle dochodzi w najmniej spodziewanych okolicznościach. Przyczyną urazu może okazać się wypadek samochodowy, potknięcie się na śliskim chodniku, upadek ze schodów, wypadek przy pracy czy inne nieszczęśliwe zdarzenie. Jeżeli za wypadek odpowiedzialność ponosi osoba trzecia, poszkodowany może domagać się takiego roszczenia, jak zadośćuczynienie bądź odszkodowanie za złamanie ręki z OC sprawcy.
Ponadto posiadane przez poszkodowanego prywatne polisy ubezpieczeniowe zwykle przewidują czy i jaka jest wysokość odszkodowania za złamaną rękę. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, żeby roszczenia skierować zarówno z polisy OC sprawcy wypadku, jak i równolegle z polis NW, na życie i innych posiadanych przez poszkodowanego.
Na wysokość odszkodowania za złamaną rękę ma wpływ wiele czynników, które postaramy się przybliżyć w niniejszym artykule.
Jakie rodzaje świadczeń może uzyskać poszkodowany za złamaną rękę?
To zależy od rodzaju polisy oraz charakteru obrażeń. Zwykle prywatne polisy typu NW czy na życie określają szczegółowo w jakim przypadku ubezpieczony otrzyma odszkodowanie oraz jaka będzie jego wysokość, której górną granicę wyznacza suma polisy. Przykładowo na wysokość odszkodowania za złamanie ręki może mieć wpływ charakter złamania, liczba operacji, długość unieruchomienia ręki. Przed zgłoszeniem roszczeń do swojego Ubezpieczyciela należy zatem zapoznać się z dokumentem polisy.
Inaczej natomiast wygląda kwestia możliwych do uzyskania świadczeń w przypadku złamania ręki na skutek działania osób trzecich, w tym urazu odniesionego w wypadku komunikacyjnym. Odpowiedzialność za wypłatę świadczeń za obrażenia ciała doznane w wypadku komunikacyjnym ponosi towarzystwo ubezpieczeniowe, w którym sprawca zdarzenia posiada polisę OC. I to do niego kierować należy swoje roszczenia.
Odpowiedzialność ubezpieczyciela regulowana jest przepisami Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK (Dz. U. Nr 124, poz. 1152). Na mocy tych przepisów poszkodowany w związku ze złamaniem ręki może domagać się następujących świadczeń:
- odszkodowania za koszty leczenia, rehabilitacji oraz wszelkie inne koszty poniesione w wyniku wypadku,
- zadośćuczynienia za krzywdę i cierpienie związane ze złamaniem ręki,
- renty w przypadku utraty zdolności do wykonywania pracy zarobkowej, zmniejszenia się widoków powodzenia na przyszłość lub zwiększonych potrzeb poszkodowanego.
Wskazane powyżej roszczenia mogą zostać zgłoszone łącznie lub jedynie niektóre z nich. To zależy od potrzeb poszkodowanego i rozmiaru poniesionej przez niego szkody.
Odszkodowanie za złamanie ręki – ile można otrzymać?
Odszkodowanie za złamaną rękę ma charakter majątkowy, a zatem ma wynagradzać wszelkie faktycznie poniesione przez poszkodowanego w związku ze złamaniem ręki koszty. Wytłumaczymy to na przykładzie.
Przykład potrącenia pieszego przez samochód
Pieszy Jan Kowalski został potrącony na przejściu dla pieszych przez samochód osobowy w wyniku czego doznał otwartego złamania kości prawej ręki z przemieszczeniem odłamów. Poszkodowany korzystał z prywatnych wizyt ortopedycznych, które łącznie wyniosły go 1500 zł. Ponadto w ciągu roku odbył dwa turnusy rehabilitacyjne w prywatnym ośrodku rehabilitacyjnym, każdy z nich to koszt 5000 zł.
Pan Jan celem przyspieszenia procesu zrostu kości otrzymał zalecenia wdrożenia intensywnej rehabilitacji. W związku z tym poza rehabilitacją w warunkach stacjonarnych poszkodowany korzystał z wizyt fizjoterapeutycznych dwa razy tygodniowo, przy czym każda wizyta to koszt 150 zł. Łącznie w ciągu roku przeznaczył na ten cel 15 000 zł.
Jan Kowalski jest praworęczny, a przez złamanie ręki pozostawał niezdolny do pracy przez okres 3 miesięcy, otrzymując 80% swojego wynagrodzenia na czym stracił 3 000 zł. Ponadto przez 3 miesiące miał unieruchomioną rękę w gipsie i wymagał pomocy żony w przygotowywaniu posiłków, ubieraniu się i korzystaniu z toalety, co zajmowało średnio 2h dziennie.
Przedstawiony stan faktyczny zawiera katalog najczęściej ponoszonych kosztów związanych z bardziej skomplikowanym złamaniem ręki. Odszkodowanie za złamanie ręki powinno stanowić rekompensatę właśnie tych kosztów, które zostały poniesione przez poszkodowanego.
Istotnym jest tutaj, aby koszty te były celowe i konieczne przy uwzględnieniu stanu zdrowia poszkodowanego. Na kanwie podanego przykładu – wysokość odszkodowania za złamanie ręki jest uzależniona od faktycznie poczynionych przez poszkodowanego wydatków związanych ze złamaniem.
Zadośćuczynienie za złamanie ręki, czym się różni od odszkodowania?
Zadośćuczynienie ma charakter niematerialny, tj. ma stanowić kompensatę cierpienia fizycznego i psychicznego odniesionego przez poszkodowanego na skutek złamania ręki. Wysokość zadośćuczynienia w przeciwieństwie do odszkodowania ma często charakter uznaniowy. Nie ma bowiem uniwersalnej miary, na podstawie której przeliczyć można cierpienie i krzywdę doznane przez poszkodowanego na konkretne kwoty.
Nie oznacza to jednak, że kwota zadośćuczynienia może zostać dowolnie ustalona przez ubezpieczyciela w oderwaniu od konkretnego przypadku. Na jej wysokość mają wpływ czynniki, takie jak:
- charakter odniesionego urazu,
- długotrwałość i stopień skomplikowania leczenia,
- wysokość uszczerbku na zdrowiu,
- wiek poszkodowanego,
- nieodwracalność następstw.
W praktyce mniej skomplikowane urazy, jak np. złamanie ręki w nadgarstki, złamanie kości śródręcza będą skutkowały przyznaniem niższych kwot niż w przypadku złamania otwartego kości ramiennej czy łokciowej.
Jak bronić się przed zaniżaniem przez ubezpieczycieli kwot zadośćuczynienie i odszkodowania?
Mając na względzie fakt, że rozmiar krzywdy i cierpienia ma charakter subiektywny, częstą praktyką pozostaje zaniżanie przez ubezpieczycieli wypłaconych kwot zadośćuczynienia.
Dlatego celem uzyskania odpowiednich do faktycznego rozmiaru krzywdy świadczeń warto skorzystać z pomocy profesjonalnej kancelarii. Prawnicy specjalizujący się w dochodzeniu odszkodowań przeanalizują sprawę także w oparciu o decyzje, wyroki i ugody w podobnych do przedstawionego przez poszkodowanego sprawach.
To pozwoli na obiektywne oszacowanie wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody, a tym samym efektywne i merytoryczne przeprowadzenie prze procedurę postępowania likwidacyjnego, a także w razie konieczności – sądowego.